Baked out

In times of crisis, I bake. As soon as you see me whipping up one load of cookie dough, cake mix and chicken roast after another, you know there's something up. And this week, there was plenty of baking:

- around 60 cup cakes: plain vanilla, chocolate and carrot cake, with vanilla, chocolate and cream cheese icing
- a dozen raisin buns
- a dozen brown buns
- 2 white loafs
- 3 brown loafs
- cauliflower-potato bake
- pizza
and I bet I forgot some stuff too.

There was plenty of reason for all this baking too. Last Wednesday, my mom had her operation. She was admitted on Tuesday, and after seeing the gynaecologist, anesthesist, dietician, thrombosis nurse, ward nurse, stoma nurse and countless interns and other nurses, she was wheeled off early Wednesday morning.

Too many hours (and a batch of brown buns later), we got the phone call: operation a success, but patient quite ill. Instead of returning back to the ward, she was transferred to ICU. My mom had lost quite a lot of blood, which meant that even though they had managed to remove all the cancer cells, they were unable to repair her bowels, where some of the cancerous tissue was attached to. This second op was scheduled for the next morning.
Unfortunately, she lost more blood that night, and was rushed to the OR again. Way way after midnight we found out she was back on ICU. It took quite a few more hours to get her stabilized, but the original second op had to be postponed again. Three visits, a batch of raisin buns and four trays of cup cakes later, I was beat. We went to bed at half 9!
Today, after icing the cup cakes baked the day before, selling them at the Haiti fair and coming back home, we got the good news that the repair op had been a success and that she was back on ICU and stabilized! I straight away got baking again, as I had icing left. So two more trays of cup cakes and an oven bake later, we're now waiting for my sister to arrive, so that we can go to the hospital and give my mom a big cuddle! She probably will be kept asleep and on the ventilator for a few more days, but at least she's still here!

Uitgebakken

In tijden van crisis wordt er hier veel gebakken. Zodra je mij in de weer ziet met koekjesdeeg, cakemix en gevulde kippen, weet je dat er iets aan de hand is. En deze week werd er veel gebakken:

- ongeveer 60 cup cakes: vanille, chocolade en worteltjescake, met vanille-, chocolade- en roomkaas-icing

- een tiental krentenbollen

- een tiental bruine bolletjes

- 2 witte broden

- 3 bruine broden

- bloemkool/aardappelgratin

- pizza

en dan ben ik vast nog heel wat vergeten. 

Er was genoeg reden voor al dit gebak. Afgelopen woensdag werd mijn moeder geopereerd. Ze werd op dinsdag opgenomen en na een bezoek van de gynaecoloog, anesthesist, diëtiste, tromboseverpleegkundige, stomaverpleegkundige, zaalverpleegkundige, zaalarts, arts-assistent en nog meer assistenten en verpleegkundigen, woensdagochtend richting de OK gereden. 

Te veel uurtjes (en wat bruine bollen) later, ging de telefoon: de operatie was gelukt, maar de patiënt was goed ziek. In plaats van weer op de afdeling te zijn, lag mijn moeder nu op de IC. Ze had veel bloed verloren, waardoor ze wel alle kanker hadden kunnen verwijderen, maar de darmen niet meer hadden kunnen repareren, waar ook uitzaaiingen tegenaan zaten. Deze tweede operatie stond voor donderdag op de planning.

Helaas verloor ze 's ochtends nog meer bloed, en werd ze weer naar de OK gebracht. Ver na middernacht hoorden we dat ze weer op de IC was. Het duurde nog uren voor ze stabiel was, waardoor de oorspronkelijke tweede operatie moest worden uitgesteld. Drie bezoekjes, een boel krentenbollen en vier ladingen cup cakes verder, was ik op. We zijn om half 10 al naar bed gegaan!

Vandaag, na het glaceren van de cup cakes van gisteren, het wegbrengen naar de Haitimarkt en een snel rondje door de school, kregen we het goede nieuws dat de reparatie vandaag was gelukt, dat ze weer op de IC was en stabiel was! Ik ben direct weer wat gaan bakken, omdat ik nog icing over had. Dus weer twee ladingen cup cakes en een bloemkoolgratin later, wachten we op m'n zus, zodat we naar het ziekenhuis kunnen om haar een knuffel te geven! Ze blijft waarschijnlijk nog wel een paar dagen onder zeil en aan de beademing, maar ze is er tenminste nog!