Reality bites

After about a week of worrying about my mom, who is now on the regular surgical ward and recuperating slowly but surely, reality is hitting home. I have to finish another 20K on a book by the end of next week (well, actually Monday, but I wheedled a few more days out of them), 1.5K of translations for tomorrow, 10 PDF pages for another project translated by Monday and then a pregnancy book (I'm not even counting the pages of that one, 'cause it hurts too much) for the end of the month. Oh yeah, and I'm looking forward already to finishing off my VAT returns :S

In other words, reality is biting me in the butt a bit. It's great when you're self-employed and can go to hospital to see your mum every day (several times if needs be), but eh... who takes over at work? Nobody :(

At home, things are running quite smoothly. The big Man is helping out where he can, cooks most evenings, helps me with the laundry (even though he still has to take a crash-course in hanging and folding, but who's paying attention to detail at the moment?), keeps the kids entertained and feeds all the pets. Blessed, me is!

And we got something nice for ourselves, some fruit! It is nice to be able to check my email on the road, check out the odd blog, and, if needs be, get some help from a nice bloke telling me how to get to places. I had been getting a bit annoyed at my phone, and then when the big Man noticed a nice offer on these, I caved. Well, what can I say, my resistance level is quite low at the moment... Oh, have I said it's got sudoku's on it? At night, it's a great way to doze off, as I've given up on reading (too much reading during the day) and am usually too tired to knit...

Still baking here (there's cream buns rising at the minute) and preparing for the Ravelympics. I'm preparing myself for a lot of even shorter nights than now... ;)

De werkelijkheid bijt

Na een week vol zorgen over m'n moeder ligt ze nu op de verpleegafdeling chirurgie en gaat ze langzaam maar zeker vooruit! We zijn dus weer terug in de realiteit en au, het doet zeer! Ik moet nog 20K schrijven voor een boek voor eind volgende week (eigenlijk maandag, maar ik heb er nog een paar dagen uit getrokken), voor morgen ongeveer 1500 woorden vertalen, dan nog 10 pagina's pdf voor maandag voor een ander project en ook nog een (bijna heel) zwangerschapsboek (waar ik de pagina's niet van ga tellen, want dat doet te zeer) voor het eind van de maand. O ja, en dan de btw natuurlijk ook nog :S

Met andere woorden, de realiteit heeft me flink te pakken gehad. Het is geweldig als je zelfstandig ondernemer bent en wanneer je wilt naar het ziekenhuis kunt naar je moeder, maar he... wie doet dan je werk? Eh... Niemand :(

Thuis loopt alles op rolletjes. Manlief helpt waar hij kan, kookt bijna elke avond, helpt met de was (ook al moet hij nog op cursus hangen en vouwen, maar dat zijn maar details), houdt de kids bezig en geeft de huisdieren te eten. Gezegend ben ik met hem!

En we hebben wat leuks voor onszelf gehaald, wat fruit! Het is fijn om onderweg m'n mail te kunnen checken, hier en daar een blogje te lezen, en, indien nodig, wat hulp van een leuke man te krijgen als ik ergens naartoe moet. Ik had wat ruzie met m'n telefoon, dus toen Manlief een leuk aanbod voor deze braampjes zag, ging ik snel overstag. Ach, ik heb weinig weerstand momenteel, zullen we maar zeggen... Oh, heb ik al gezegd dat ik er ook op kan sudoku-en? 's Avonds is dat een leuke manier om lekker weg te doezelen, want lezen wil niet (dat doe ik overdag al genoeg) en voor breien ben ik vaak te moe... 

Ik ben ook nog steeds aan het bakken (er staan nu kwarkbroodjes te rijzen) en me aan het voorbereiden voor de Ravelympics. Ik voorzie al weer heel wat korte nachtjes in de toekomst... ;)