War on the snail / Oorlog tegen de slakken

-
Oooooh, how I hate snails... I am totally for nature, for eco, for green, for everything nice and fluffy and colourful and cute... but snails... They're the bane of my existence in the garden. On my inspection round tonight (it had been a few days, we were away to Austria this weekend and I spent Monday and yesterday catching up with work), I noticed that MY GOOSEBERRY BUSH HAS NO LEAVES.

NONE

ALL GONE

the little shites...

And they had started munching on my lavatera and had already eaten away a few smaller plants. Craps.

Tomorrow we will be working in the garden and I will see to it that each and every one of the little bastards will be sent to a place where they can no longer attack my precious plants. And necessary action will be taken to avoid more plants being attacked.

But I do wonder if my gooseberry is going to survive... Would talking to it help?


Oooooh, wat heb ik toch een hekel aan slakken... Ik ben helemaal voor natuur, voor eco, voor groen, voor alles wat mooi en donzig en kleurrijk en lief is... maar slakken... Zij zijn luis in mijn pels wat de tuin betreft. Op mijn inspectieronde vanavond (het was al een paar dagen geleden, we waren in Oostenrijk dit weekend en ik was maandag en gisteren werk aan het inhalen), zag ik dat MIJN KRUISBES GEEN BLADEREN HEEFT.

GEEN ENKEL BLAD

ALLES WEG

de kleine rotzakjes...

Ook waren ze al aan het knabbelen geslagen aan mijn lavatera en hadden ze een paar kleinere plantjes al helemaal opgegeten. Bah.

Morgen gaan we aan het werk in de tuin en zal ik ervoor zorgen dat elk van die kleine rotzakjes naar een plek wodt gestuurd waar ze niet langer bij mijn lieve plantjes kunnen. En ik zal actie ondernemen om te voorkomen dat er nog meer planten worden aangevallen...

Maar ik vraag me wel af of mijn kruisbes het gaat halen... Zou het helpen als ik ertegen praat?

Comments

Anonymous said…
Gewoon gaan praten tegen je kruisbessen. Mijn ervaring is dat alles vrolijker wordt als je dat doet, inclusief jezelf.
May 20, 2009 at 11:38 PM
Edith said…
P.S.: verkeerd knopje ingeduwd, nu is mijn reactie anoniem....
May 20, 2009 at 11:39 PM
Danielle said…
Jahoor, praten, bemoedigend toespreken, schouderklopjes geven, beetje vertroetelen... Dan komt het vast allemaal goed!
Oja, en een megaverpakking Escar-go van Ecostyle, doet ook wonderen. Beetje sneu voor je slakjes (worden er misselijk van en stoppen met eten), maar verder heeft niemand (=kindjes, vogeltjes, andere beestjes) er last van. Om het groen en eco te houden en toch kruisbessen (en sla, en boontjes, en ander soortige heerlijkheden) te kunnen oogsten!

Groetjes,
Daniëlle (vrij anonieme blog-lezer en slakkenjager)
May 21, 2009 at 12:13 AM
Herma said…
Oooooooooooo........zo hekenbaar!!
Bij mij zijn het van die hele kleine naaktslakken die de boel komen verzieken. Ze hebben een paar door mij met heel veel liefde en geduld gekweekte speciale pompoenplanten opgegeten. Ik kan ze wel de nek om draaien, als ze er al een hadden.
Escargo gebruik ik ook, maar heb het idee dat dat soms niet krachtig genoeg is. Echt gif wil ik beslist niet gebruiken, dus ik leg me er elk voorjaar bij neer dat een deel van mijn planten in the war between snail en woman ten onder gaan.
May 21, 2009 at 7:36 AM
Unknown said…
ja. slakken, bij mij hebben ze ook de bessenstruik te grazen gehad en ze zijn ook dol op ridderspoor. grrr.
May 21, 2009 at 8:45 AM
Anonymous said…
geen gif, naar het schijnt wel effectief: in kleine stukjes gebroken eierschalen rondom de voet van de planten strooien. Dat doet nogal zeer om overheen te schuifelen.
Dat had je natuurlijk met Pasen moeten weten, zodat je alle schalen had kunnen bewaren. Maar misschien kun je dat nu nog eens dunnetjes overdoen? Alles voor je plantjes.
May 21, 2009 at 8:45 AM
Post a Comment

Popular posts from this blog

Shetland - day 3 - Monday October 8

-
Image
Our third day in Shetland, and a very special one. Not only my wee boy Samuel celebrated his birthday - he turned 6 - but Monique as well. So while I phoned home early in the morning to sing Happy Birthday to my son, Monique had her own choir on the phone ;) After a quick breakfast, we set out for Lerwick, and on the way there we decided to go for a walk along the beach first, before venturing into town. Wearing my Shetland hat, which became a very welcome, warm and trusty companion The cemetery at the Knab We drove around Breiwick Bay and parked our car at the Knab, a natural promontory facing Bressay, where there are several relics from WWII and also a huge cemetery, with some amazing and beautiful headstones. Almost a view to die for... The view from the cemetary Although the weather was lovely when we arrived, quickly the wind picked up and it started raining. We ran back to the car and drove back into town. Time for some birthday cake! The Museum was an obvious c...
Read more

An image says more than a thousand words

-
Image
This is how they've slept the last two nights. Two little angels (don't ask how they behaved during the daytime, because the sleep only comes after a lot of laughter and playing and music, ergo short nights, ergo cranky kids)! I'll have to miss this sight a few evenings next week, as I found out today that I have to go into hospital on Monday for a planned cyste removal. It's a bit eh... sudden! I've been on the waiting list for weeks, and it turned out they had the wrong phone number. The fact that it was right on the official forms and that I'm listed in the phonebook apparently didn't matter. Anyway, just enough time to ensure that the kiddies and daddy are taken care of and that other appointments are moved (which was not easy, as it's a day off today for a lot of people, and I also had a work appoint halfway across the country today - thank God for e-mail and Internet!). It also means that I'll be printing out a few knitting patterns for the ho...
Read more

Dusting off the sewing machine

-
Image
After creating my own little crafting space in the attic, it was inevitable that I was going to start using it. Last Summer, we bought some nice fabric at IKEA to use for new cushion covers, and, as I was too busy with work and knitting, the fabric disappeared in a box... Until last week! It then took a few more nights of stewing over ideas and designs, and then I realized what I was supposed to make with it: a new cover for our Pello chair . We rescued the chair from a charity shop a few months ago, and the cover was, well, faded and included some interesting 'design elements'. I had washed it a few times, but it just never regained its former glory. But would the fabric we had not be a bit too loud? So, first, I decided to sew up a smaller project, to see how the fabric worked. I made a small crochet needle roll from a similar fabric, with a larger print, and some pink. With my confidence in myself and trust in my Husky restored, I got to work. Measuring, cutting, more meas...
Read more