War on the snail / Oorlog tegen de slakken

Oooooh, how I hate snails... I am totally for nature, for eco, for green, for everything nice and fluffy and colourful and cute... but snails... They're the bane of my existence in the garden. On my inspection round tonight (it had been a few days, we were away to Austria this weekend and I spent Monday and yesterday catching up with work), I noticed that MY GOOSEBERRY BUSH HAS NO LEAVES.

NONE

ALL GONE

the little shites...

And they had started munching on my lavatera and had already eaten away a few smaller plants. Craps.

Tomorrow we will be working in the garden and I will see to it that each and every one of the little bastards will be sent to a place where they can no longer attack my precious plants. And necessary action will be taken to avoid more plants being attacked.

But I do wonder if my gooseberry is going to survive... Would talking to it help?


Oooooh, wat heb ik toch een hekel aan slakken... Ik ben helemaal voor natuur, voor eco, voor groen, voor alles wat mooi en donzig en kleurrijk en lief is... maar slakken... Zij zijn luis in mijn pels wat de tuin betreft. Op mijn inspectieronde vanavond (het was al een paar dagen geleden, we waren in Oostenrijk dit weekend en ik was maandag en gisteren werk aan het inhalen), zag ik dat MIJN KRUISBES GEEN BLADEREN HEEFT.

GEEN ENKEL BLAD

ALLES WEG

de kleine rotzakjes...

Ook waren ze al aan het knabbelen geslagen aan mijn lavatera en hadden ze een paar kleinere plantjes al helemaal opgegeten. Bah.

Morgen gaan we aan het werk in de tuin en zal ik ervoor zorgen dat elk van die kleine rotzakjes naar een plek wodt gestuurd waar ze niet langer bij mijn lieve plantjes kunnen. En ik zal actie ondernemen om te voorkomen dat er nog meer planten worden aangevallen...

Maar ik vraag me wel af of mijn kruisbes het gaat halen... Zou het helpen als ik ertegen praat?

Comments

Anonymous said…
Gewoon gaan praten tegen je kruisbessen. Mijn ervaring is dat alles vrolijker wordt als je dat doet, inclusief jezelf.
Edith said…
P.S.: verkeerd knopje ingeduwd, nu is mijn reactie anoniem....
Danielle said…
Jahoor, praten, bemoedigend toespreken, schouderklopjes geven, beetje vertroetelen... Dan komt het vast allemaal goed!
Oja, en een megaverpakking Escar-go van Ecostyle, doet ook wonderen. Beetje sneu voor je slakjes (worden er misselijk van en stoppen met eten), maar verder heeft niemand (=kindjes, vogeltjes, andere beestjes) er last van. Om het groen en eco te houden en toch kruisbessen (en sla, en boontjes, en ander soortige heerlijkheden) te kunnen oogsten!

Groetjes,
Daniëlle (vrij anonieme blog-lezer en slakkenjager)
Herma said…
Oooooooooooo........zo hekenbaar!!
Bij mij zijn het van die hele kleine naaktslakken die de boel komen verzieken. Ze hebben een paar door mij met heel veel liefde en geduld gekweekte speciale pompoenplanten opgegeten. Ik kan ze wel de nek om draaien, als ze er al een hadden.
Escargo gebruik ik ook, maar heb het idee dat dat soms niet krachtig genoeg is. Echt gif wil ik beslist niet gebruiken, dus ik leg me er elk voorjaar bij neer dat een deel van mijn planten in the war between snail en woman ten onder gaan.
Unknown said…
ja. slakken, bij mij hebben ze ook de bessenstruik te grazen gehad en ze zijn ook dol op ridderspoor. grrr.
Anonymous said…
geen gif, naar het schijnt wel effectief: in kleine stukjes gebroken eierschalen rondom de voet van de planten strooien. Dat doet nogal zeer om overheen te schuifelen.
Dat had je natuurlijk met Pasen moeten weten, zodat je alle schalen had kunnen bewaren. Maar misschien kun je dat nu nog eens dunnetjes overdoen? Alles voor je plantjes.

Popular posts from this blog

Skew you too!

Back from our holiday to Norn Iron

Shetland - day 3 - Monday October 8